Sakrament święceń kapłańskich jest sakramentem, w którym dzięki modlitwie konsekracyjnej biskupa i nałożeniu rąk, na kandydata do święceń spoczywa Duch Święty sprawiając, że od tej pory działa on w imieniu i osobie Jezusa Chrystusa.
Katechizm Kościoła Katolickiego stwierdza, że jest to sakrament «dzięki któremu posłanie, powierzone przez Chrystusa Apostołom, nadal jest spełniane w Kościele aż do końca czasów. Jest to więc sakrament posługi apostolskiej».
W Kościele istnieją trzy stopnie sakramentu święceń:
– diakonat;
– prezbiterat (kapłaństwo);
– biskupstwo.
Każde ze święceń wyciska odrębny niezatarty charakter sakramentalny i tym samym w szczególny sposób upodabnia człowieka do Chrystusa Kapłana, Proroka i Pasterza. W tej potrójnej funkcji Chrystusa – kapłańskiej, prorockiej, zwanej inaczej nauczycielską i pasterskiej, czyli królewskiej – ma udział każda wyświęcona osoba. Ta misja dokonuje się poprzez sprawowanie sakramentów świętych, głoszenie słowa Bożego oraz przewodzenie wspólnocie Kościoła.